صادرات صنایع دستی

از جمله قابلیتهای صنایع دستی می توان به ایجاد شغل با سرمایه گذاری اندک , بهروری بالا , ایجاد ارزش افزوده , کمک به توسعه اقتصادی , سازگاری و استفاده از مهارتهای بومی و اشتغال زایی نام برد . صادرات غیر نفتی که صنایع دستی یکی از مباحث مهم در این بخش است , شامل همه تولیدات کشوری است که تک محصولی بوده و وابسطه به صنعت نفت است . اهمیت به صادرات غیر نفتی در چنین کشورهایی ضرورتی اجتناب ناپذیر است که همه کشورهای در حال توسعه بدان اهمیت می دهند . ایران نیز به عنوان یکی از این کشورها و با داشتن چنین گستردگی در بخش صنایع دستی توسعه صادرات این محصولات را در برنامه های توسعه خود جای داده است.

دولتها نیز برای نیل به این هدف که همانا ایجاد بازارهای جهانی و همچنین استفاده از تمامی ظرفیتهای تولید در داخل است , فعالیتهایی داشته اند که از جمله آنها به حمایت از صنعتگران و تولید کنندگان داخلی , حذف مالیات از کارگاههای صنایع دستی و شاغلین صنایع دستی , بسته های حمایتی و تشویقی از صادرات صنایع دستی و … می توان اشاره کرد . ولی با همه این فعالیتها همچنان صادرات صنایع دستی کشور به حد مطلوب و مورد انتظار نرسیده است . از علل این امر می توان به نکاتی اشاره کرد از جمله : عدم معرفی کامل صنایع دستی ایران به جهان , عدم وجود برند در حوزه صنایع دستی , عدم بازاریابی صحیح و حرفه ای در بخش صنایع دستی , عدم تبلیغات مناسب , عدم وجود بسته بندی برای کالاهای صنایع دستی , حضور دلالان و عدم عرضه مستقیم کالا توسط تولید کنندگان و عواملی از این دست که به طور قطع با رفع این عوامل توسط دولت و هنرمندان و صنعتگران مسیر توسعه صادرات صنایع دستی باز خواهد شد.

صادرات غیر نفتی که ما در اینجا بیشتر به بخش صنایع دستی آن است , علاوه بر ایجاد اقتصادی پایدار در کشور و اشتغال زایی بالایی که سبب می شود باعث گسترش فرهنگ , هنر و اصالت ایرانی در دنیا نیز می شود چرا که یک اثر هنری و صنعتی علاوه بر آنکه در قالب یک کالا تعریف می شود دارای هویتی ایرانی و اسلامی است که با ورود خود به بازارهای جهانی , هویتی را که در دل خود پنهان دارد را نیز با خود به مصرف کننده که در هر نقطه از جهان باشد منتقل می کند . این موضوع در مباحث اجتماعی و سیاسی نیز بسیار تاثیر گذار است و به دولتها در مبادلات جهانی کمک می کند .

از دیگر مواردی که در بحث صادرات صنایع دستی باید به آن توجه داشت ورود و ماندگاری در بازارهای جهانی است که در این زمینه مواردی چون حمل و نقل , بیمه , بانکها و … باید همکاریهای لازم را داشته باشند تا پس از ایجاد بازار , تداوم و استحکام بازار نیز حفظ شود. در این بین حفظ و بالا بردن کیفیت آثار توسط هنرمندان نیز باید مورد توجه باشد چرا که اقلام بی کیفیت علاوه بر آنکه بازار مناسب خود را نخواهد یافت بلکه باعث از بین رفتن بازار محصولات دیگر نیز خواهد شد.

از دیگر چالشهای صادرات صنایع دستی وجود رقبایی است که در سالهای اخیر در بازارهای جهانی قدرت یافته و کمی رقابت را در این بخش مشکل کرده است . هر چند این مشکل نیز با راهکارهای مختص به خود قابل رفع است به عنوان مثال ایران می تواند بر خلاف چین که محصولات آن تا حدودی بی کیفیت شناخته شده است , صادرات خود را در بخشهای محصولات لوکس و نفیس و با کیفیت در بازار جهانی عرضه کند و به نظر می رسد با توجه به سابقه عمیق و خوبی که ایران در این بخش در جهان دارد بتوان در این بخش موفق بود . همچنین معرفی هنرهای منحصر به فرد و جدیدی که در سالهای اخیر توسط هنرمندان و متخصصان بعضی از رشته ها  ایجاد شده است که بدلیل ابداع و خلاقیت بالایی که دارند این امکان را به کشور ما می دهد تا در این بخش از رقبای خود پیشی بگیریم.

به طور قطع با توجه به گستردگی بسیاری که در حیطه مصرف محصولات مختلف در دنیا بوجود آمده است فضا برای معرفی و فروش محصولات صنایع دستی بسیار است و این موضوع فقط نیاز به همت و همکاری دست اندر کاران این بخش دارد , امید است در سالهای آتی شاهد گسترش صادرات و ارز آوری صنایع دستی در کشورمان باشیم.