با بزرگترین هنرمندان صنعت شیشه آشنا شوید-قسمت دوم
فلیوی آئودی – Flavie Audi
متولد ۱۹۸۶، ساکن لندن
زیبایی بصری شیشه عمدتا از یک تناقض ناشی می شود : چطور ممکن است که یک ماده مایع باشد، ولی در عین حال اینچنین سخت باشد؟ شیشه تضادش را به طرز حیرت انگیزی مثل تندیس های مرمر جیان لورنزو برنینی نشان می دهد. تا وقتی که لمسش نکنید نرم و لطیف به نظر می رسد. دکوراسیون داخلی با شیشه های تزئینی آئودی نیز به طرز خاصی شبیه به مایع به نظر می رسد. “Fluid Rocks” او مجموعه ای از گلوله هایی است که از شیشه های دمی، رنگدانه و فلزات قیمتی ساخته شده است که به نظر می رسد اگر آن را تکان دهید درونش تلو تلو می خورد.
در کار تصویری او به نام Landscapes of Mass Replication (۲۰۱۶)، که با همکاری صنعتگری به نام سامانتا لی انجام شده است، گلوله هایی که آئودی ساخته است زنده، ضربان دار و موج دار هستند. بدون توجه به مقیاس آن، می توان آن ها را به بزرگی کهکشان ها و کوچکی سلول های دانست.
بعد از کارهای تصویری، این صنتعتگر فرانسوی-لبنانی همچنین در مدلسازی های سه بعدی و نمونه سازی های اولیه سریع کار می کند. آئودی می گوید “چیزی که مرا وسوسه می کند، نحوه ترکیب تکنولوژی های جدید با تکنیک های دست ساز باستانی و سنتی است.” “ابزارهایی که ما امروزه در اختیار داریم، در ساخت واقعیت های ما بسیار قدرتمند هستند و من درباره پتاسیل های آن ها فکر می کنم تا اشکال جدیدی را بسازم و عادات جدیدی را برای چشم اندازهای آینده ایجاد کنم. این ابزارها چطور می توانند زیبایی های امروزه را محقق کنند؟
نوروود ویویانو – Norwood Viviano
متولد ۱۹۷۲، ساکن پلین ول، میشیگان
کارهای هنری اخیر ویویانو، که به کاوش رابطه بین تولید و تغییر جمعیت می پردازد، ریشه در موطن او میشیگان دارد. او که در دهه های ۷۰ و ۸۰ در دیترویت بزرگ شده است، مستقیما دیده است که چطور تولید اتومبیل فضا را ویران می کند. مجموعه “Mining Industries” ویویانو، مجموعه از بلوک های شیشه های تزئینی ریخته گری شده است که روی آن با مدل های سه بعدی از شهرهایی همچون دیترویت، هوستون و سیاتل پوشیده شده است که با استفاده از داده های LiDARar تولید شده است (تکنولوژی نقشه برداری لیزری که برای ایجاد نقشه هایی با کیفیت بالا مورد استفاده قرار می گیرد).
اگرچه این کارها بر اساس تحقیقات و مجموعه از داده ها ساخته شده اند، ولی پیچیدگی و جزئیات غنی آن بیشتر اغواکننده است تا نگران کننده. و با وجودی که این صنعتگر از عناصر صنعتی مثل فولاد، سرامیک و شیشه استفاده کرده است ولی اثر کلی آن بسیار کار ظریفی خلق کرده است. ویویانو می گوید “شکننده بودن شیشه به صورت تشبیهی از تعادل بین زمان، کارایی و عدم توانایی تولید در تحقق نیازهای آینده است.” نمایشگاهی مستقل از کارهای جدید ویویانو طبق برنامه ریزی ها قرار استدر ماه می ۲۰۱۸ به گالری هلر در نیویورک راه یابد.
اوسا یونگنلیس – Åsa Jungnelius
متولد ۱۹۷۵، ساکن استوکهلم و مانسامالا، سوئد
یونگنلیس از والتر دی ماریا، لوئیس بورجئوس، پیر هایگه، جنبش فمنیستی و تکنیک های شیشه گری سنتی ونیزی را از جمله مواردی می داند که بر وی تاثیر گذاشته اند. کارهای این صنعتگر سوئدی بسیار متنوع است، و از مجسمه های کوچک زنانه گرفته محفظه رژ لب، شیشه های عطر همگی از جنس شیشه – تا کارهای در مقیاس های بزرگ و کارهای هنری عمومی را انجام می دهد.
از کارهایی که او هم اکنون در حال انجام آن است طراحی سقف یک ایستگاه متروی جدید در استکهلم است که از سطح دندانه ای و به رنگ صورتی درخشان صدف های دریایی تقلید می کند ولی در مقایسی تاریخی. یونگنلیس می گوید “جلا و برق ماده بیننده را اغوا می کند،” کسی که از جاذبه های بصری شیشه استفاده می کند تا بیننده را درگیر معضلاتی گسترده تری از جمله فمنیسم، اقتصاد و پایداری های بوم شناختی کند. کارهای او به طور ممتد در سوئد در معرض نمایش گذاشته می شود و او هم اکنون به عنوان استاد در دانکشده هنر، صنایع دستی و طراحی کونستفاک در استکهلم مشغول به درس دادن است، جایی که او مدرک فوق لیسانس هنر (MFA) خود را از آنجا دریافت کرد.